جمشیدی خراسانی jamshidi khorasani

 

 

زیبا آفرین

بررسی مفهوم وحی و سیر تحول تاریخی آن

سرشت سروش الهی

 

ما قرآن را با دو ویژگی می‌شناسیم: حق بودن و مقدس بودن. حق به معنای درست بودن، راست بودن، و مطابق با واقع بودن است. برای اثبات حق یا غیرحق بودن، ساز و کار خاصی باید داشته باشیم. که با تفصیل بیشتری در جای خود باید از آن سخن گفت. اما مقدس بودن قرآن. برای همه‌ی، درست‌تر بگویم برای بیشتر مسلمانان، قرآن، کتاب مقدس است. بنا براین قرآن کتاب حق و مقدس است. مقدس بودن قرآن ناشی از این است که آن را کتابی غیربشری می‌دانند. قرآن زبان وحی است و به وسیله وحی بر پیامبر نازل شده است. همه مقدس بودن قرآن به این است که کلام خدا است. و عظمت پیامبر و ویژگی پیامبر هم در این است که کلام خدا را اخذ کرده است. و گر نه او نیز بشری همچون دیگران است.

جغرافیای بحث، فعلا در حق بودن قرآن نیست بلکه ناظر به امر دوم است یعنی مقدس بودن قرآن و این که قرآن کتاب وحی است.

وحی را از زوایای گوناگون می‌توان مورد بررسی قرار داد و پیوند آن را با قرآن به گفتگو گذاشت. ولی ما بیشتر قصد آن داریم تا در این فرصت فراهم آمده به خود وحی و چگونگی آن بپردازیم.

وحی، منظور آن چیزی است که به پیامبر ابلاغ شده و گرنه آن چه پیامبر به مردم ابلاغ کرده (با یک روایت) یک بحث کاملاً تاریخی است. پیامبر چگونه آنچه را که شنیده بود بیان می‌کرد؟ چه کسانی آن را می‌شنیدند؟ چگونه یا آن برخورد می‌کردند؟ چه کسانی شنیده های خود را از پیامبر می‌نگاشتند؟ چه کسانی این نگاشته را تدوین کرده است؟ نوع تدوین چگونه بود؟ این‌ها مربوط به آن بخش از وحی است که قرآن گفته می‌شود و بحث تاریخی قرآن است که از این مقوله به تفصیل در علوم قرآنی بحث می شود. در بحث وحی شناسی به مرحله‌ی بیش از ابلاغ وحی به مردم خواهیم پرداخت. آن چه که بر پیامبر وحی شده همان قرآن است.

بحث از چیستی و چگونگی وحی است که یک بحث کاملاً نظری و ذهنی است. نمی‌توان به راحتی به معنای آن دست پیدا کرد. هر توضیحی پیرامون این حالت، شاید بتواند ما را به معنای آن نزدیک کند ولی خود آن را نشان نخواهد داد.

وحی چون بیرون از قلمرو تصور و ادراک است، در نتیجه، شاید نتوان به یک تبیین جامع و کاملی از آن دست یافت. با توجه به این که به نظر می‌رسد، وحی یک امر تجربی است. تجربه‌ی مخفی و فردی. چیزی که فرد خاصی تجربه می‌کند. لذا بیانش برای کسی که تجربه نکرده است بسیار دشوار است. و کسی هم که به این تجربه رسیده، به راحتی نمی‌تواند آن را بیان کند. نوعی از تجربه است که در اختیار همه انسانها نیست. این نوع از تجربه‌ها، برای افراد خاصی، در موقعیت‌های خاص و بعد از تلاشهای خاص، ایجاد می‌شود، که از این نوع تجربه‌ها، به تجربه‌های عالم بالا تعبیر می‌کنند که خود به دو دسته تقسیم می‌شود:

1. تجربه‌های عرفانی
2. تجربه‌های وحیانی  یا پیامرانه

تجربه های عرفانی همان است که برای مولوی ، عطار، سنایی، ابن‌عربی، سید حیدرآملی، حافظ و دیگران اتفاق افتاده است. تجربه‌ی وحیانی تجربه‌ای است که فرد یا افراد خاصی پیدا می کنند. این تجربه به آنها احساس خاصی می‌بخشند که به عنوان حس مسؤلیت گفته می‌شود. مسؤلیت واگذاری یافته های آن تجربه به دیگران . با این تجربه فرد، احساس رسالت می‌کند. پیامی ‌دارد که باید به دیگران برساند. تفاوت تجربه پبامبرانه و با عارفانه دراین است که عارف سراغ کسی نمی‌رود و یا اگر سراغش بروید، شما را کمک می‌کند ولی پیامبر یعنی کسی که به تجربه پیامبرانه رسیده باشد، خود را مسؤل می داند تا دیگران را نیز به آن جایگاه  و منزلتی که خود نیک دریافته، برساند. برای دستیابی به مفهومی دقیقتر و رساتر از وحی به بیان آیات و روایاتی خواهیم پرداخت که مرتبط با موضوع وحی است. و دیدگاه بعضی از دانشمندان مسلمانی خواهیم پرداخت که مرتبط مقوله‌ی مورد بررسی است.

حسن جمشیدی

مشهد

 

 

فصل

المسائل السبع التی یختص بعلمها أهل الحق

100- و مدار العلم الذی یختص به أهل اللّه تعالى على سبع مسائل من عرفها لم یعتص علیه شیء من علم الحقائق و هی معرفة أسماء اللّه تعالى و معرفة التجلیات و معرفة خطاب الحق عباده بلسان الشرع و معرفة کمال الوجود و نقصه و معرفة الإنسان من جهة حقائقه و معرفة الکشف الخیالی و معرفة العلل و الأدویة و ذکرنا هذه المسائل فی باب المعرفة من هذا الکتاب فلتنظر هنالک إن شاء اللّه

وقت سخن از علم می شود باید توجه داشت که گویند منظورش از علم چیست؟ یقینا منظور انیشتین از علم با منظور هیدگر از علم متفاوت است. وقتی شیخ اعظم سخن از علم می کند باید متوجه شد که نظرش کدام علم است. منظور ایشان از علم فقه و اصول و کلام و فلسفه نیست بلکه منظور علم به حقایق است. و عالمان به این علم را  اهل الله می گویند. اهل الله اگر بخواهند به حقایق عالم علم پیدا بکند باید به این هفت محمور علم بیابند:

یکم- شناخت اسماء الهی

دوم- شناخت تجلیات الهی

سوم- شناخت خطابات شرعی الهی به بندگانش به بیان دیگر شناخت احکام شرعی

چهارم- شناخت کمال و نفص وجود. البته منظور موجود است نه وجود. چون وجود بما انه وجود که دارای نقص نخواهد بود.

پنجم- شناخت حقایق مرتبط با انسان یا همان انسان شناسی

ششم- شناخت کشفیات خیالی

هفتم- شناخت بیمارها و داروهای آن

همه این هفت مورد را به تفصیل در ضمن باب دوم که بتب معرفت است خدمت شما عارض خواهیم شد. با خواست حضرت حق چشم به راه باشید تا خدمت شما بیان کنیم.     

تتمة

فی النظر بصحة العقائد من جهة علم الکلام

101- نرجع إلى السبب الذی لأجله منعنا المتأهب لتجلى الحق إلى قلبه من النظر فی صحة العقائد من جهة علم الکلام فمن ذلک أن العوام بلا خلاف من کل متشرع صحیح العقل عقائدهم سلیمة و إنهم مسلمون مع أنهم لم یطالعوا شیئا من علم الکلام و لا عرفوا مذاهب الخصوم بل أبقاهم اللّه تعالى على صحة الفطرة و هو العلم بوجود اللّه تعالى بتلقین الوالد المتشرع أو المربی و إنهم من معرفة الحق سبحانه و تنزیهه على حکم المعرفة و التنزیه الوارد فی ظاهر القرآن المبین و هم فیه بحمد اللّه على صحة و صواب ما لم یتطرق أحد منهم إلى التأویل فإن تطرق أحد منهم إلى التأویل خرج عن حکم العامة و التحقق بصنف ما من أصناف أهل النظر و التأویل و هو على حسب تأویله و علیه یلقی اللّه تعالى فأما مصیب و إما مخطئ بالنظر إلى ما یناقض ظاهر ما جاء به الشرع.

باید عنایت داشت که ماذ علمی داریم با نام علم کلام. در علم کلام از دین دفاع عقلانی می کند. عقاید را با ادله عقلی بر کرسی می نشاند. شبهات را پاسخ می دهد. و در جهت ترویج دین تلاش می کند. به بیان دیگر علم کلام دو وظیفه اساسی دارد:

یکی بسط و گسترش و ترویج آموزه های دینی یا تبیین دین برای متدینین و پیروان آن

و یکی هم دفاع در برابر تهاجمها تحت عنوان اشکال و ایراد و شبهه.

اما اهل الله و کسی که مستعد تجلیات الهی است حقایقی که بر قلبش وارد می شود غیر از آن چیزهایی است که در علم کلام از آن بحث می شود. لذا باید به دوگانه بودن و بیگانه بودن این دو قلمرو نسبت به هم توجه داشت. لذا شیخ اعظم می فرماید ما اهل الله و سالکان را باز داشته ایم که سراغ علم کلام بروند و حقایق کشفی خود را با سنگ محک علم کلام بسنجند.

تا به اینجا یک دسته اهل الله بودند و یک دسته هم متکلمان. در ادامه به دو دسته دیگر اشاره می کند:

مردم عادی؛ منظور از مردم عادی یعنی کسانی که صاحب نظر نیستند. مردم کوچه و بازار. به نظر همه علمای علم فقه هر کس که دارای عقل سلیم باشد و متشرع هم باشد عقاید این افراد عقاید درستی است. و همه اینها مسلمان هستند. علیرغم آن هیچ کتاب عقاید را نخوانده اند. و چه بسا با عقاید دیگر مذاهب و ادیان هم آشنایی ندارند. اینها بر اساس همان سرشت الهی خودشان که آفریده شده اند باقی هستند. باور دارند که خداوند وجود دارد و خداوند را از خیلی چیزها منزه می دانند. و همه اینها بر اساس ظاهر قرآن می باشد. به بیان دیگر اینها این اطلاعات خودشان را از قرآن گرفته اند. پس این دسته بر جاده درست و راست قرار گرفته اند.

عنایت بفرماید علت این که اینها بر طریق راست و درست قرار گرفته اند این است که

یکم- سراغ قرآن رفته اند و قرآن را ملاک و الکوی رفتاری خود قرار داده اند.

دوم- در مراجعه به قرآن هم سراغ تاویل نرفته اند بلکه به ظاهر قرآن چنگ زده اند.

در برابر عامه مردم اهل نظر و خوص می باشند. اهل نظر کسانی هستند ه به ظاهر قرآن اکتفا نمی کنند بلکه سراغ تاویل و تعبیر آیات قرآن می روند. ظاهر را کافی نمی دانند. پس دسته دیگری که وجود پیدا می کند اهل تاویل است که دسته سوم می شود. در کنار دسته دوم که عامه مردم و دسته اول که متکلمان هستند.

صاحب نظران و اهل تاویل خود بر دو دسته اند:

کسانی که آیات قرآن را تاویل می کنند و این تاویلات منطبق با حق خواهد بود. به این دسته مصیب می گویند. یعنی به واقع اصابت کرده است.  

کسانی که آیات قرآن را تاویل می کنند و این تاویلات مطابق با حق و واقع نخواهد بود. به این دسته مخطی یا خطاکار گفته می شود.

در روایت معروف بیان شده است و للمصیب اجران و للمخطإ اجر واحد. کسی که تاویلاتش با واقع منطبق باشد دو اجر دارد و کسی که تاویلاتش با واقع جود در نیاید وی یک اجر خواهد داشت.

باید توجه داشت همه سخن ما در تاویل اصحاب تاویل این است که رعایت ظواهر شرعی را بکنند. آن چه بیان می کنند سازگار با ظاهر شرع باشد. اگر چنان چه تاویلات آنها با ظاهر شرع ناسازگار بود یعنی با ظاهر آن چه که نبی اکرم(ص) فرموده است همان اول وی کنار زده می شود. او دیگر از زمره اهل ایمان بیرون خواهد شد. سخن در کسانی است که تاویلات آنها با ظاهر شرع تناقض ندارد ولی چه بسا منطبق با واقع نباشد و شاید هم باشد. اولی مخطی و دومی مصیب خواهد بود.

103- و إذا کان الأمر على ما قلناه فیأخذ المتأهب عقیدته من القرآن العزیز و هو بمنزلة الدلیل العقلی فی الدلالة إذ هو الصدق الذی لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ(فصلت آیه 42). فلا یحتاج المتأهب مع ثبوت هذا الأصل إلى أدلة العقول إذ قد حصل الدلیل القاطع الذی علیه السیف معلق.و الإصفاق علیه محقق عنده.

اگر روال این باشد که ما به ظاهر قرآن استناد بکنیم با توجحه به این که حجیت قرآن برای ما به تواتر ثابت شده است پس استناد ما نیز به خبر متواتر خواهد بود. در نتیجه ما عقاید و افکار خودمان را از ظاهر قرآن گرفته ایم. خود این برداشت و یا نگرش چون مبتنی بر تواتر است دیگر قابل خدشه و مناقشه نیست. خودش مثل دلیل عقل قاطع و یفینی است. دروغ و باطل بر آن صدق نمی کند. بدون تردید از جانب خداوند است. دروغ و بطلان بر آن راه نخواهد یافت. اگر این مطلب برای ما جا بیفتد و روشن بشود دیگر هیچ دلیلی آن را نمی تواند نقض کند. این حجت شرعی و دلیل عقلی است. شمشیر برنده ای است که هر سلاح دیگری را در هم می شکند.

زیبا آفرین

برای رهایی از هر گرفتاری چهل شب پشت سر هم بعد از نماز مغرب و عشا زیر آسمان زیارت عاشورا را بخوانید. به جای تکرار صد بار لعن و سلام بگوید: ماة مرة و بعد سلام و لعن را بفرمایید.

اگر حالی بود نماز بعد از زیارت عاشورا را هم بخواند؛ البته نماز لازم نیست. اگر خواستید زیارت علقمه را هم بخوانید خیلی خوب است. البته لازم نیست.

متن زیارت عاشورا بر اساس نسخه کامل الزیارة ابن قولویه:

زیارت مطلقه ششم امام علی (ع) بهتر است ابتدا اظهار ارادتی به مولای مکتقیان حضرت امیر المومنین(ع) صورت بگیرد.

شیخ محمد بن المشهدى روایت کرد از محمد بن خالد طیالسى از سیف بن عمیره که گفت بیرون رفتم با صفوان جمال و جمعى از اصحاب ما به جانب نجف و حضرت امیر المؤمنین علیه السلام را زیارت کردیم. پس چون فارغ شدیم صفوان روى خود را بسوى قبر حضرت امام حسین علیه السلام گردانید و گفت زیارت مى‏ کنم: حضرت امام حسین علیه السلام را از این مکان از بالاى سر حضرت امیر المؤمنین علیه السلام و صفوان گفت که با حضرت امام جعفر صادق علیه السلام به اینجا آمدیم و حضرت چنین زیارت و نماز کرد و دعا خواند که من مى ‏کنم و فرمود که اى صفوان این زیارت را ضبط کن و این دعا را بخوان و همیشه حضرت امیر المؤمنین و امام حسین علیهما السلام را به این نحو زیارت کن که من ضامنم بر خدا که هر که ایشان را چنین زیارت کند و این دعا را بخواند خواه از نزدیک و خواه از دور این که زیارتش مقبول باشد و عملش مزد داده شود و سلامش به ایشان برسد و پسندیده گردد و حاجت هایش برآورده شود هر چند عظیم باشد و زیارت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام این است رو به قبر آن حضرت بایست و بگو:

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا صِفْوَةَ اللَّهِ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَى مَنِ اصْطَفَاهُ اللَّهُ وَ اخْتَصَّهُ وَ اخْتَارَهُ مِنْ بَرِیَّتِهِ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَلِیلَ اللَّهِ مَا دَجَا اللَّیْلُ وَ غَسَقَ وَ أَضَاءَ النَّهَارُ وَ أَشْرَقَ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا صَمَتَ صَامِتٌ وَ نَطَقَ نَاطِقٌ وَ ذَرَّ شَارِقٌ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

السَّلاَمُ عَلَى مَوْلاَنَا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ صَاحِبِ السَّوَابِقِ وَ الْمَنَاقِبِ‏

وَ النَّجْدَةِ وَ مُبِیدِ الْکَتَائِبِ الشَّدِیدِ الْبَأْسِ الْعَظِیمِ الْمِرَاسِ الْمَکِینِ الْأَسَاسِ‏

سَاقِی الْمُؤْمِنِینَ بِالْکَأْسِ مِنْ حَوْضِ الرَّسُولِ الْمَکِینِ الْأَمِینِ‏

السَّلاَمُ عَلَى صَاحِبِ النُّهَى وَ الْفَضْلِ وَ الطَّوَائِلِ وَ الْمَکْرُمَاتِ وَ النَّوَائِلِ‏

السَّلاَمُ عَلَى فَارِسِ الْمُؤْمِنِینَ وَ لَیْثِ الْمُوَحِّدِینَ وَ قَاتِلِ الْمُشْرِکِینَ وَ وَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

السَّلاَمُ عَلَى مَنْ أَیَّدَهُ اللَّهُ بِجَبْرَئِیلَ وَ أَعَانَهُ بِمِیکَائِیلَ وَ أَزْلَفَهُ فِی الدَّارَیْنِ وَ حَبَاهُ بِکُلِّ مَا تَقِرُّ بِهِ الْعَیْنُ‏

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ عَلَى أَوْلاَدِهِ الْمُنْتَجَبِینَ‏

وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ الَّذِینَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ

وَ فَرَضُوا عَلَیْنَا الصَّلَوَاتِ وَ أَمَرُوا بِإِیتَاءِ الزَّکَاةِ وَ عَرَّفُونَا صِیَامَ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ قِرَاءَةَ الْقُرْآنِ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَعْسُوبَ الدِّینِ وَ قَائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا بَابَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا عَیْنَ اللَّهِ النَّاظِرَةَ وَ یَدَهُ الْبَاسِطَةَ

وَ أُذُنَهُ الْوَاعِیَةَ وَ حِکْمَتَهُ الْبَالِغَةَ وَ نِعْمَتَهُ السَّابِغَةَ وَ نِقْمَتَهُ الدَّامِغَةَ

السَّلاَمُ عَلَى قَسِیمِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ السَّلاَمُ عَلَى نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَى الْأَبْرَارِ وَ نِقْمَتِهِ عَلَى الْفُجَّارِ

السَّلاَمُ عَلَى سَیِّدِ الْمُتَّقِینَ الْأَخْیَارِ السَّلاَمُ عَلَى أَخِی رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ وَ زَوْجِ ابْنَتِهِ وَ الْمَخْلُوقِ مِنْ طِینَتِهِ‏

السَّلاَمُ عَلَى الْأَصْلِ الْقَدِیمِ وَ الْفَرْعِ الْکَرِیمِ السَّلاَمُ عَلَى الثَّمَرِ الْجَنِیِ‏

السَّلاَمُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیٍّ السَّلاَمُ عَلَى شَجَرَةِ طُوبَى وَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى‏

السَّلاَمُ عَلَى آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ وَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ وَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ‏

وَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ وَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ وَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ‏

وَ مَنْ بَیْنَهُمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقاً

السَّلاَمُ عَلَى نُورِ الْأَنْوَارِ وَ سَلِیلِ الْأَطْهَارِ وَ عَنَاصِرِ الْأَخْیَارِ

السَّلاَمُ عَلَى وَالِدِ الْأَئِمَّةِ الْأَبْرَارِ السَّلاَمُ عَلَى حَبْلِ اللَّهِ الْمَتِینِ وَ جَنْبِهِ الْمَکِینِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

السَّلاَمُ عَلَى أَمِینِ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ خَلِیفَتِهِ وَ الْحَاکِمِ بِأَمْرِهِ وَ الْقَیِّمِ بِدِینِهِ‏

وَ النَّاطِقِ بِحِکْمَتِهِ وَ الْعَامِلِ بِکِتَابِهِ أَخِ الرَّسُولِ وَ زَوْجِ الْبَتُولِ وَ سَیْفِ اللَّهِ الْمَسْلُولِ‏

السَّلاَمُ عَلَى صَاحِبِ الدَّلاَلاَتِ وَ الْآیَاتِ الْبَاهِرَاتِ وَ الْمُعْجِزَاتِ الْقَاهِرَاتِ (الزَّاهِرَاتِ)

وَ الْمُنْجِی مِنَ الْهَلَکَاتِ الَّذِی ذَکَرَهُ اللَّهُ فِی مُحْکَمِ الْآیَاتِ فَقَالَ تَعَالَى وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ‏

السَّلاَمُ عَلَى اسْمِ اللَّهِ الرَّضِیِّ وَ وَجْهِهِ الْمُضِی‏ءِ وَ جَنْبِهِ الْعَلِیِّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

السَّلاَمُ عَلَى حُجَجِ اللَّهِ وَ أَوْصِیَائِهِ وَ خَاصَّةِ اللَّهِ وَ أَصْفِیَائِهِ وَ خَالِصَتِهِ وَ أُمَنَائِهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

قَصَدْتُکَ یَا مَوْلاَیَ یَا أَمِینَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّکَ مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِزِیَارَتِکَ‏

فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکَ فِی خَلاَصِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ قَضَاءِ حَوَائِجِی حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ

سَلاَمُ اللَّهِ وَ سَلاَمُ مَلاَئِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ الْمُسَلَّمِینَ (الْمُسْلِمِینَ) لَکَ بِقُلُوبِهِمْ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ‏

وَ النَّاطِقِینَ بِفَضْلِکَ وَ الشَّاهِدِینَ عَلَى أَنَّکَ صَادِقٌ أَمِینٌ صِدِّیقٌ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

أَشْهَدُ أَنَّکَ طُهْرٌ طَاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طَاهِرٍ مُطَهَّرٍ

أَشْهَدُ لَکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ وَلِیَّ رَسُولِهِ بِالْبَلاَغِ وَ الْأَدَاءِ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ جَنْبُ اللَّهِ وَ بَابُهُ‏

وَ أَنَّکَ حَبِیبُ اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِی یُؤْتَى مِنْهُ وَ أَنَّکَ سَبِیلُ اللَّهِ‏

وَ أَنَّکَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ ( رَسُولِ اللَّهِ ) صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏

أَتَیْتُکَ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِزِیَارَتِکَ رَاغِباً إِلَیْکَ فِی الشَّفَاعَةِ

أَبْتَغِی بِشَفَاعَتِکَ خَلاَصَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ مُتَعَوِّذاً بِکَ مِنَ النَّارِ

هَارِباً مِنْ ذُنُوبِیَ الَّتِی احْتَطَبْتُهَا عَلَى ظَهْرِی فَزِعاً إِلَیْکَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّی‏

أَتَیْتُکَ أَسْتَشْفِعُ بِکَ یَا مَوْلاَیَ وَ أَتَقَرَّبُ بِکَ إِلَى اللَّهِ لِیَقْضِیَ بِکَ حَوَائِجِی‏

فَاشْفَعْ لِی یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ إِلَى اللَّهِ فَإِنِّی عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاَکَ وَ زَائِرُکَ‏

وَ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ وَ الْجَاهُ الْعَظِیمُ وَ الشَّأْنُ الْکَبِیرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَبْدِکَ الْمُرْتَضَى‏

وَ أَمِینِکَ الْأَوْفَى وَ عُرْوَتِکَ الْوُثْقَى وَ یَدِکَ الْعُلْیَا وَ جَنْبِکَ الْأَعْلَى‏

وَ کَلِمَتِکَ الْحُسْنَى وَ حُجَّتِکَ عَلَى الْوَرَى وَ صِدِّیقِکَ الْأَکْبَرِ وَ سَیِّدِ الْأَوْصِیَاءِ وَ رُکْنِ الْأَوْلِیَاءِ

وَ عِمَادِ الْأَصْفِیَاءِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَعْسُوبِ الدِّینِ وَ قُدْوَةِ الصَّالِحِینَ‏

وَ إِمَامِ الْمُخْلِصِینَ الْمَعْصُومِ مِنَ الْخَلَلِ الْمُهَذَّبِ مِنَ الزَّلَلِ الْمُطَهَّرِ مِنَ الْعَیْبِ الْمُنَزَّهِ مِنَ الرَّیْبِ‏

أَخِی نَبِیِّکَ وَ وَصِیِّ رَسُولِکَ الْبَائِتِ عَلَى فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِی لَهُ بِنَفْسِهِ‏

وَ کَاشِفِ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ الَّذِی جَعَلْتَهُ سَیْفاً لِنُبُوَّتِهِ‏

وَ آیَةً لِرِسَالَتِهِ وَ شَاهِداً عَلَى أُمَّتِهِ وَ دِلاَلَةً عَلَى حُجَّتِهِ (لِحُجَّتِهِ) وَ حَامِلاً لِرَایَتِهِ‏

وَ وِقَایَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِیاً لِأُمَّتِهِ وَ یَداً لِبَأْسِهِ وَ تَاجاً لِرَأْسِهِ وَ بَاباً لِسِرِّهِ‏

وَ مِفْتَاحاً لِظَفَرِهِ حَتَّى هَزَمَ جُیُوشَ الشِّرْکِ بِإِذْنِکَ‏

وَ أَبَادَ عَسَاکِرَ الْکُفْرِ بِأَمْرِکَ وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِی مَرْضَاةِ رَسُولِکَ وَ جَعَلَهَا وَقْفاً عَلَى طَاعَتِهِ‏

فَصَلِّ اللَّهُمَّ عَلَیْهِ صَلاَةً دَائِمَةً بَاقِیَةً

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ الشَّهَابَ الثَّاقِبَ وَ النُّورَ الْعَاقِبَ یَا سَلِیلَ الْأَطَائِبِ یَا سِرَّ اللَّهِ‏

إِنَّ بَیْنِی وَ بَیْنَ اللَّهِ تَعَالَى ذُنُوباً قَدْ أَثْقَلَتْ ظَهْرِی وَ لاَ یَأْتِی عَلَیْهَا إِلاَّ رِضَاهُ‏

فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَکَ عَلَى سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاکَ أَمْرَ خَلْقِهِ کُنْ لِی إِلَى اللَّهِ شَفِیعاً وَ مِنَ النَّارِ مُجِیراً وَ عَلَى الدَّهْرِ ظَهِیراً

فَإِنِّی عَبْدُ اللَّهِ وَ وَلِیُّکَ وَ زَائِرُکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْکَ مِنِّی سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ

پس اشاره کن و متوجه شو به جانب قبر امام حسین علیه السلام و بگو

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ‏

أَتَیْتُکُمَا زَائِراً وَ مُتَوَسِّلاً إِلَى اللَّهِ تَعَالَى رَبِّی وَ رَبِّکُمَا

وَ مُتَوَجِّهاً إِلَى اللَّهِ بِکُمَا وَ مُسْتَشْفِعاً بِکُمَا إِلَى اللَّهِ فِی حَاجَتِی هَذِهِ‏

و بخوان تا آخر دعاى صفوان:

إِنَّهُ قَرِیبٌ مُجِیبٌ پس رو به قبله کن و بخوان از اول دعا یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ وَ یَا کَاشِفَ کَرْبِ الْمَکْرُوبِینَ تا وَ صْرِفْنِی بِقَضَاءِ حَاجَتِی وَ کِفَایَةِ مَا أَهَمَّنِی هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ پس ملتفت شو به جانب قبر أمیر المؤمنین علیه السلام و بگو

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ السَّلاَمُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ

لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکُمَا وَ لاَ فَرَّقَ اللَّهُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمَا

متن زیارت عاشورا بر اساس کامل الزیارة ابن قولویه:

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِیَرَتِهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُوءْمِنِینَ وَ ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ وَ أَنَاخَتْ بِرَحْلِکَ عَلَیْکُمْ مِنِّی جَمِیعاً سَلَامُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقَامِکُمْ وَ أَزَالَتْکُمْ عَنْ مَرَاتِبِکُمُ الَّتِی رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فِیهَا وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْکُمْ- وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ [قِتَالِکَ ]قِتَالِکُمْ بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنِی أُمَیَّةَ قَاطِبَةً وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شَمِراً وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَهَیَّأَتْ لِقِتَالِکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی لَقَدْ عَظُمَ مُصَابِی بِکَ فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَ مَقَامَکَ أَنْ یُکْرِمَنِی بِکَ وَ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی وَجِیهاً عِنْدَکَ بِالْحُسَیْنِ [بِالْحُسَیْنِ عِنْدَکَ [فِی الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ یَا سَیِّدِی یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُوءْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ وَ سَلَّمَ وَ عَلَیْهِمْ بِمُوَالاتِکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ مِمَّنْ قَاتَلَکَ وَ نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ وَ مِنْ جَمِیعِ أَعْدَائِکُمْ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ الْجَوْرَ وَ بَنَى عَلَیْهِ بُنْیَانَهُ وَ أَجْرَى ظُلْمَهُ وَ جَوْرَهُ عَلَیْکُمْ وَ عَلَى أَشْیَاعِکُمْ بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ إِلَیْکُمْ بِمُوَالاتِکُمْ وَ مُوَالاةِ وَلِیِّکُمْ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ مِنَ النَّاصِبِینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ- وَ وَلِیُّ [مُوَالٍ ]لِمَنْ وَالاکُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاکُمْ فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ- وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیَائِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ وَ أَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ- وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکُمْ- مَعَ إِمَامٍ مَهْدِیٍّ نَاطِقٍ لَکُمْ وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَهُ- أَنْ یُعْطِیَنِی بِمُصَابِی بِکُمْ أَفْضَلَ مَا أَعْطَى مُصَاباً بِمُصِیبَةٍ [بِمُصِیبَتِهِ ]أَقُولُ إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیْهِ راجِعُونَ یَا لَهَا مِنْ مُصِیبَةٍ مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلَامِ- وَ فِی جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ [الْأَرَضِینَ ]اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی مَقَامِی هَذَا مِمَّنْ تَنَالُهُ مِنْکَ صَلَوَاتٌ وَ رَحْمَةً وَ مَغْفِرَةٌ اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیَایَ مَحْیَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ص اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا یَوْمٌ تَنَزَّلَتْ [تَنْزِلُ ]فِیهِ اللَّعْنَةُ عَلَى آلِ زِیَادٍ وَ آلِ أُمَیَّةَ وَ ابْنِ آکِلَةِ الْأَکْبَادِ اللَّعِینِ بْنِ اللَّعِینِ عَلَى لِسَانِ نَبِیِّکَ فِی کُلِّ مَوْطِنٍ وَ مَوْقِفٍ وَقَفَ فِیهِ نَبِیُّکَ ص

اللَّهُمَّ الْعَنْ أَبَا سُفْیَانَ وَ مُعَاوِیَةَ وَ عَلَى یَزِیدَ بْنِ مُعَاوِیَةَ

اللَّعْنَةَ أَبَدَ الآْبِدِینَ اللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَةَ أَبَداً لِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ ع اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ فِی مَوْقِفِی هَذَا وَ أَیَّامِ حَیَاتِی بِالْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ وَ اللَّعْنَةِ [بِاللَّعْنِ ]عَلَیْهِمْ وَ بِالْمُوَالاةِ لِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ

- ثُمَّ تَقُولُ مِائَةَ مَرَّةٍ-:

 اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ [آلِ مُحَمَّدٍ حُقُوقَهُمْ ]وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِکَ اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِی حَارَبَتِ [جَاهَدَتِ ]الْحُسَیْنَ وَ شَایَعَتْ وَ بَایَعَتْ [تَابَعَتْ ]أَعْدَاءَهُ عَلَى قَتْلِهِ وَ قَتْلِ أَنْصَارِهِ اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً

- ثُمَّ قُلْ مِائَةَ مَرَّةٍ-:

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ وَ أَنَاخَتْ بِرَحْلِکَ عَلَیْکُمْ مِنِّی سَلَامُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ لَا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَتِکُمْ السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ

-ثُمَّ تَقُولُ مَرَّةً وَاحِدَةً-:

اللَّهُمَّ خُصَّ أَنْتَ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ آلَ نَبِیِّکَ بِاللَّعْنِ ثُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الآْخِرِینَ اللَّهُمَّ الْعَنْ یَزِیدَ وَ أَبَاهُ وَ الْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ بَنِی أُمَیَّةَ قَاطِبَةً إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ-

ثُمَّ تَسْجُدُ سَجْدَةً تَقُولُ فِیهَا-

اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ عَلَى مُصَابِهِمْ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِیمِ مُصَابِی وَ رَزِیَّتِی فِیهِمْ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ- دُونَ الْحُسَیْنِ ع صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ-

قَالَ عَلْقَمَةُ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْبَاقِرُ ع یَا عَلْقَمَةُ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَةِ مِنْ دَهْرِکَ فَافْعَلْ فَلَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى.

بعد از زیارت عاشورا، این دعا را می خوانیم:

یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ یَا کَاشِفَ کُرَبِ الْمَکْرُوبِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ‏

یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ یَا کَاشِفَ کُرَبِ الْمَکْرُوبِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ

یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ (وَ) یَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَیَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ

وَ یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ (وَ) یَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى وَ بِالْأُفِقِ الْمُبِینِ‏

وَ یَا مَنْ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى (وَ) یَا مَنْ یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ مَا تُخْفِی الصُّدُورُ

وَ یَا مَنْ لاَ یَخْفَى عَلَیْهِ خَافِیَةٌ یَا مَنْ لاَ تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ‏

اى آنکه هیچ امر مستور و سر مخفى بر تو پنهان نیست اى آنکه اصوات بر تو مشتبه نخواهد شد

(وَ) یَا مَنْ لاَ تُغَلِّطُهُ (تُغَلِّظُهُ) الْحَاجَاتُ (وَ) یَا مَنْ لاَ یُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ‏

و حاجات تو را به اشتباه نیفکند و اى کسى که الحاح و التماس تو را رنج و ملال ندهد

یَا مُدْرِکَ کُلِّ فَوْتٍ (وَ) یَا جَامِعَ کُلِّ شَمْلٍ (وَ) یَا بَارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ‏

یَا مَنْ هُوَ کُلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ یَا مُنَفِّسَ الْکُرُبَاتِ یَا مُعْطِیَ السُّؤْلاَتِ‏

یَا وَلِیَّ الرَّغَبَاتِ یَا کَافِیَ الْمُهِمَّاتِ‏

یَا مَنْ یَکْفِی مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ لاَ یَکْفِی مِنْهُ شَیْ‏ءٌ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ‏

أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عَلَیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِیِّکَ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ‏

فَإِنِّی بِهِمْ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ فِی مَقَامِی هَذَا وَ بِهِمْ أَتَوَسَّلُ وَ بِهِمْ أَتَشَفَّعُ إِلَیْکَ‏

وَ بِحَقِّهِمْ أَسْأَلُکَ وَ أُقْسِمُ وَ أَعْزِمُ عَلَیْکَ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَهُمْ عِنْدَکَ وَ بِالْقَدْرِ الَّذِی لَهُمْ عِنْدَکَ‏

وَ بِالَّذِی فَضَّلْتَهُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ وَ بِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعَالَمِینَ‏

وَ بِهِ أَبَنْتَهُمْ وَ أَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعَالَمِینَ حَتَّى فَاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعَالَمِینَ جَمِیعاً

أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَکْشِفَ عَنِّی غَمِّی وَ هَمِّی وَ کَرْبِی‏

وَ تَکْفِیَنِی الْمُهِمَّ مِنْ أُمُورِی وَ تَقْضِیَ عَنِّی دَیْنِی‏

وَ تُجِیرَنِی مِنَ الْفَقْرِ وَ تُجِیرَنِی مِنَ الْفَاقَةِ وَ تُغْنِیَنِی عَنِ الْمَسْأَلَةِ إِلَى الْمَخْلُوقِینَ‏

وَ تَکْفِیَنِی هَمَّ مَنْ أَخَافُ هَمَّهُ وَ عُسْرَ مَنْ أَخَافُ عُسْرَهُ وَ حُزُونَةَ مَنْ أَخَافُ حُزُونَتَهُ‏

وَ شَرَّ مَنْ (مَا) أَخَافُ شَرَّهُ وَ مَکْرَ مَنْ أَخَافُ مَکْرَهُ وَ بَغْیَ مَنْ أَخَافُ بَغْیَهُ‏

وَ جَوْرَ مَنْ أَخَافُ جَوْرَهُ وَ سُلْطَانَ مَنْ أَخَافُ سُلْطَانَهُ وَ کَیْدَ مَنْ أَخَافُ کَیْدَهُ‏

وَ مَقْدُرَةَ مَنْ أَخَافُ (بَلاَءَ) مَقْدُرَتَهُ عَلَیَّ وَ تَرُدَّ عَنِّی کَیْدَ الْکَیَدَةِ وَ مَکْرَ الْمَکَرَةِ

اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِی فَأَرِدْهُ وَ مَنْ کَادَنِی فَکِدْهُ‏

وَ اصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُ وَ مَکْرَهُ وَ بَأْسَهُ وَ أَمَانِیَّهُ وَ امْنَعْهُ عَنِّی کَیْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ‏

اللَّهُمَّ اشْغَلْهُ عَنِّی بِفَقْرٍ لاَ تَجْبُرُهُ وَ بِبَلاَءٍ لاَ تَسْتُرُهُ وَ بِفَاقَةٍ لاَ تَسُدُّهَا

وَ بِسُقْمٍ لاَ تُعَافِیهِ وَ ذُلٍّ لاَ تُعِزُّهُ وَ بِمَسْکَنَةٍ لاَ تَجْبُرُهَا

اللَّهُمَّ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَیْنَیْهِ وَ أَدْخِلْ عَلَیْهِ الْفَقْرَ فِی مَنْزِلِهِ وَ الْعِلَّةَ وَ السُّقْمَ فِی بَدَنِهِ‏

حَتَّى تَشْغَلَهُ عَنِّی بِشُغْلٍ شَاغِلٍ لاَ فَرَاغَ لَهُ وَ أَنْسِهِ ذِکْرِی کَمَا أَنْسَیْتَهُ ذِکْرَکَ‏

وَ خُذْ عَنِّی بِسَمْعِهِ وَ بَصَرِهِ وَ لِسَانِهِ وَ یَدِهِ وَ رِجْلِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَمِیعِ جَوَارِحِهِ‏

وَ أَدْخِلْ عَلَیْهِ فِی جَمِیعِ ذَلِکَ السُّقْمَ وَ لاَ تَشْفِهِ حَتَّى تَجْعَلَ ذَلِکَ لَهُ شُغْلاً شَاغِلاً بِهِ عَنِّی وَ عَنْ ذِکْرِی‏

وَ اکْفِنِی یَا کَافِیَ مَا لاَ یَکْفِی سِوَاکَ فَإِنَّکَ الْکَافِی لاَ کَافِیَ سِوَاکَ وَ مُفَرِّجٌ لاَ مُفَرِّجَ سِوَاکَ‏

وَ مُغِیثٌ لاَ مُغِیثَ سِوَاکَ وَ جَارٌ لاَ جَارَ سِوَاکَ‏

خَابَ مَنْ کَانَ جَارُهُ سِوَاکَ وَ مُغِیثُهُ سِوَاکَ وَ مَفْزَعُهُ إِلَى سِوَاکَ‏

وَ مَهْرَبُهُ (إِلَى سِوَاکَ) وَ مَلْجَؤُهُ إِلَى غَیْرِکَ (سِوَاکَ) وَ مَنْجَاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ غَیْرِکَ‏

فَأَنْتَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ مَفْزَعِی وَ مَهْرَبِی وَ مَلْجَئِی وَ مَنْجَایَ‏

فَبِکَ أَسْتَفْتِحُ وَ بِکَ أَسْتَنْجِحُ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ وَ أَتَوَسَّلُ وَ أَتَشَفَّعُ‏

فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکَى وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ‏

فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

وَ أَنْ تَکْشِفَ عَنِّی غَمِّی وَ هَمِّی وَ کَرْبِی فِی مَقَامِی هَذَا

کَمَا کَشَفْتَ عَنْ نَبِیِّکَ هَمَّهُ وَ غَمَّهُ وَ کَرْبَهُ وَ کَفَیْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ‏

فَاکْشِفْ عَنِّی کَمَا کَشَفْتَ عَنْهُ وَ فَرِّجْ عَنِّی کَمَا فَرَّجْتَ عَنْهُ وَ اکْفِنِی کَمَا کَفَیْتَهُ‏

(وَ اصْرِفْ عَنِّی) هَوْلَ مَا أَخَافُ هَوْلَهُ وَ مَئُونَةَ مَا أَخَافُ مَئُونَتَهُ‏

وَ هَمَّ مَا أَخَافُ هَمَّهُ بِلاَ مَئُونَةٍ عَلَى نَفْسِی مِنْ ذَلِکَ‏

وَ اصْرِفْنِی بِقَضَاءِ حَوَائِجِی وَ کِفَایَةِ مَا أَهَمَّنِی هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیَایَ‏

یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (وَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ) عَلَیْکَ (عَلَیْکُمَا) مِنِّی سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً (مَا بَقِیتُ) وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ

وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَتِکُمَا وَ لاَ فَرَّقَ اللَّهُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمَا

اللَّهُمَّ أَحْیِنِی حَیَاةَ مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ أَمِتْنِی مَمَاتَهُمْ وَ تَوَفَّنِی عَلَى مِلَّتِهِمْ‏

وَ احْشُرْنِی فِی زُمْرَتِهِمْ وَ لاَ تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُمْ طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ

یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَتَیْتُکُمَا زَائِراً وَ مُتَوَسِّلاً إِلَى اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکُمَا

وَ مُتَوَجِّهاً إِلَیْهِ بِکُمَا وَ مُسْتَشْفِعاً (بِکُمَا) إِلَى اللَّهِ (تَعَالَى) فِی حَاجَتِی هَذِهِ‏

فَاشْفَعَا لِی فَإِنَّ لَکُمَا عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ وَ الْجَاهَ الْوَجِیهَ وَ الْمَنْزِلَ الرَّفِیعَ وَ الْوَسِیلَةَ

إِنِّی أَنْقَلِبُ عَنْکُمَا مُنْتَظِراً لِتَنَجُّزِ الْحَاجَةِ وَ قَضَائِهَا وَ نَجَاحِهَا مِنَ اللَّهِ بِشَفَاعَتِکُمَا لِی إِلَى اللَّهِ فِی ذَلِکَ فَلاَ أَخِیبُ‏

وَ لاَ یَکُونُ مُنْقَلَبِی مُنْقَلَباً خَائِباً خَاسِراً بَلْ یَکُونُ مُنْقَلَبِی مُنْقَلَباً رَاجِحاً (رَاجِیاً) مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجَاباً بِقَضَاءِ جَمِیعِ حَوَائِجِی (الْحَوَائِجِ)

وَ تَشَفَّعَا لِی إِلَى اللَّهِ انْقَلَبْتُ عَلَى مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ‏

مُفَوِّضاً أَمْرِی إِلَى اللَّهِ مُلْجِئاً ظَهْرِی إِلَى اللَّهِ مُتَوَکِّلاً عَلَى اللَّهِ‏

وَ أَقُولُ حَسْبِیَ اللَّهُ وَ کَفَى سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعَا لَیْسَ لِی وَرَاءَ اللَّهِ وَ وَرَاءَکُمْ یَا سَادَتِی مُنْتَهًى‏

مَا شَاءَ رَبِّی کَانَ وَ مَا لَمْ یَشَأْ لَمْ یَکُنْ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ‏

أَسْتَوْدِعُکُمَا اللَّهَ وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی إِلَیْکُمَا

انْصَرَفْتُ یَا سَیِّدِی یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَوْلاَیَ وَ أَنْتَ (أُبْتُ) یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ یَا سَیِّدِی‏

وَ سَلاَمِی عَلَیْکُمَا مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَاصِلٌ ذَلِکَ إِلَیْکُمَا غَیْرُ (غَیْرَ) مَحْجُوبٍ عَنْکُمَا سَلاَمِی إِنْ شَاءَ اللَّهُ‏

وَ أَسْأَلُهُ بِحَقِّکُمَا أَنْ یَشَاءَ ذَلِکَ وَ یَفْعَلَ فَإِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ

انْقَلَبْتُ یَا سَیِّدَیَّ عَنْکُمَا تَائِباً حَامِداً لِلَّهِ شَاکِراً رَاجِیاً لِلْإِجَابَةِ غَیْرَ آیِسٍ وَ لاَ قَانِطٍ

آئِباً عَائِداً رَاجِعاً إِلَى زِیَارَتِکُمَا غَیْرَ رَاغِبٍ عَنْکُمَا وَ لاَ مِنْ (عَنْ) زِیَارَتِکُمَا

بَلْ رَاجِعٌ عَائِدٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ‏

یَا سَادَتِی رَغِبْتُ إِلَیْکُمَا وَ إِلَى زِیَارَتِکُمَا بَعْدَ أَنْ زَهِدَ فِیکُمَا وَ فِی زِیَارَتِکُمَا أَهْلُ الدُّنْیَا

فَلاَ خَیَّبَنِیَ اللَّهُ مَا (مِمَّا) رَجَوْتُ وَ مَا أَمَّلْتُ فِی زِیَارَتِکُمَا إِنَّهُ قَرِیبٌ مُجِیبٌ‏

حسن جمشیدی خراسانی, [۲۷.۰۷.۱۶ ۱۴:۲۵]
[Forwarded from طلبه آنلاین]
🔴اگرمیخوای مهمتراز علم #کیمیایی که مرحوم #نخودکی اصفهانی به #امام_خمینی گفتن❗️
اززبان آیت‌الله بهجت وشبیری زنجانی بخونین
@talabeonline
👇👇👇👇👇
دستورالعمل مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی به امام_خمینی ره، به شش روایت از حضرات آیت عظام بهجت، شبیری_زنجانی، مصطفی خمینی و فرزند مرحوم نخودکی و...

شرح ماجرا به نقل از فرزند آیت الله شبیری زنجانی از زبان پدر بزرگوارشان این‌گونه نقل می‌شود که:
در سفری که امام خمینی(ره) و پدرم برای زیارت به مشهد مقدس رفته بودند امام در صحن حرم امام رضا (ع) با سالک الی الله حاج حسنعلی نخودکی مواجه می‌شوند. امام امت (ره) که در آن زمان شاید در حدود سی الی چهل سال بیشتر نداشت وقت را غنیمت می شمارد و به ایشان می‌گوید با شما سخنی دارم. حاج حسنعلی نخودکی می‌گوید: من در حال انجام اعمال هستم، شما در بقعه حر عاملی (ره) بمانید من خودم پیش شما می‌آیم. بعد از مدتی حاج حسنعلی می‌آید و می‌گوید چه کار دارید؟امام (ره) خطاب به ایشان رو به گنبد و بارگاه امام رضا (علیه‌السلام) کرد و گفت: تو را به این امام رضا، اگر (علم) کیمیاداری به ما هم بده؟حاج حسنعلی نخودکی انکار به داشتن علم (کیمیا) نکرد بلکه به امام (ره) فرمودند:اگر ما «کیمیا» به شما بدهیم و شما تمام کوه و در و دشت را طلا کردید آیا قول می‌دهید که به جا استفاده کنید و آن را حفظ کنید و در هر جایی به کار نبرید؟امام خمینی (ره) که از همان ایام جوانی صداقت از وجودشان می‌بارید، سر به زیر انداختند و با تفکری به ایشان گفتند: نه نمی‌توانم چنین قولی به شما بدهم.
حاج حسنعلی نخودکی که این را از امام (ره) شنید روبه ایشان کرد و فرمود: حالا که نمی‌توانید «کیمیا» را حفظ کنید من بهتر از کیمیا را به شما یاد می‌دهم و آن این که:بعد از نمازهای واجب یک بار آیه الکرسی را تا «هو العلی العظیم» می‌خوانی.و بعد تسبیحات فاطمه زهرا سلام الله علیها را می‌گویی. 34 الله اکبر 33 الحمد الله 33 سبحان الله 1 لااله الا الله و بعد سه بار سوره توحید «قل هو الله احد ... » را می‌خوانی.و بعد سه بار صلوات می‌گویی: اللهم صل علی محمد و آل محمدو بعد سه بار آیه مبارکه:وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا ؛(سوره طلاق آیه 2 و 3) (هرکس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد، و هرکس بر خداوند توکل کند کفایت امرش را می‌کند، خداوند فرمان خود را به انجام می‌رساند، و خدا برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است.)

برای رفع اضطراب این ذکر را فراوان بگویید:

حسبنا الله و نعم الوکیل

برآورده شدن قطعی حاجت مهم
برای سه شب متوالی
در یک سوم اخر شب بر خیزی
وضو بگیری
گوشه ای دور از دیگران بنشینی
با حضور قلب
هزار مرتبه

فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿بقره 137﴾

بعد از هر صد مرتبه بگویید:
اللهم اکفنی حاجتی‌.

سپس حاجت مهمش را بیان کند و بعد هم بگوید: انک علی کل شی قدیر.

زیبا آفرین
برای رفع استرس و دلشوره، دست راست خود را روی سینه اش بگذارد و هفت مرتبه آیه شریفه  ۲۸ سوره رعد را بخواند. به اذن خداوند تبارک و تعالی احساس آرامشی فوری در شخص ایجاد می شود.

توجه:

با اتجاه به سمت قبله بخواند.

در اثنای قرائت توجه قلبی داشته باشد.
 
الذّینَ امَنوا وتَطمَئِنُّ قُلوبُهُم بذِکرِ اللهِ اَلا بذِکرِ الله تَطمَئِنُ القلوب

زیبا آفرین
در زمانی که به هر دلیل دجار اضطراب یا نگرانی و دلشوره می شوید، ذکر و دعای مجرب رفع دلشوره و استرس و اضطراب ذیل را  چهارده مرتبه بخوانید. دلشوره و اضطراب برطرف می شود. در اثنای ذکر توجه قلبی داشته باشد.
 
ما شاءَ الله لا حَولَ وَ لا قوَّهَ إلّا باللهِ العَلِیِّ العَظیم.

زیبا آفرین

تاکید شده است که این آیات را حتما هر روز تلاوت بفرمایید. و بر تلاوت آن اصرار بفرمایید.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فی الارض مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَاوَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ.(آیت الکرسی)

آیه ملک آیه
بسم الله الرحمن الرحیم

آیه "شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِکَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمًَا بِالْقِسْطِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ"(آل عمران، آیه 18)

بسم الله الرحمن الرحیم
قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْکَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلَىَ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، تُولِجُ اللَّیْلَ فِی الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَیَّتَ مِنَ الْحَیِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَیْرِ حِسَاب (سوره بینات آیه 26 و 27)

 

بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (نور آیه ۳۵)

به گزارش حوزه قرآن و عترت، گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امام صادق(ع) فرمود:

روز اول ماه برای دیدار حاکمان و طلب حوائج و خرید و فروش و زراعت و سفر نیکو است.
روز دوم: برای سفر و طلب حوائج خوب است.
روز سوم: برای هیچ کاری خوب نیست.
روز چهارم: برای ازدواج خوب است ولی برای مسافرت خوب نیست.
روز پنجم: نحس است.
روز ششم: روز مبارک و خوبی است برای ازدواج و طلب حوائج.
روز هفتم: برای هر کاری خوب است.
روز هشتم: برای هر کاری جز سفر خوب است.
روز نهم: برای هر کاری خوب و مبارک است و کسی که سفر کند، مالی به دست می‌آورد و سفر پرخیری برایش خواهد بود.
روز دهم: برای هر کاری خوب است جز این که نزد حاکمی برود و هر کس که در این روز از حاکمی فرار کند، گرفتار خواهد شد و هر کس که گمشده‌ای دارد، پیدا خواهد کرد و کسی که مریض باشد، خوب می‌شود و برای خرید و فروش نیکو است.
روز یازدهم: برای خرید و فروش و دیگر کارها و سفارت خوب است، به جز رفتن پیش حاکم و پادشاه.
روز دوازدهم: روز مبارک و شایسته‌ای است پس در این روز به دنبال کارهایتان بروید و تلاش کنید که انجام خواهد شد.
روز سیزدهم: روز نحسی است پس از انجام دادن کارها بپرهیزید.
روز چهاردهم: برای تمام کارها نیکوست.
روز پانزدهم: برای تمام کارها خوب است پس به دنبال حوائجتان بروید که به آن‌ها خواهید رسید.
روز شانزدهم: برای تمام کارها ناپسند است.
روز هفدهم: برای تمام کارها خوب است پس به دنبال ازدواج، خرید و فروش، زراعت ساختمان سازی بروید و برای درخواست حاجت‌هایتان به نزد حاکم بروید که به آن‌ها خواهید رسید.
روز هجدهم: برای سفر و حاجت گرفتن خوب است و کسی که با دشمنش به مخاصمه پردازد به وسیله قدرت خداوند، پیروز خواهد شد.
روز نوزدهم: برای هر کاری خوب است و کسی که در این روز متولد شود، مبارک خواهد بود.
روز بیستم: برای حاجت گرفتن، سفر، ساختمان سازی، عروسی رفتن و رفتن به نزد حاکم به خواست خداوند، روز نیکویی خواهد بود.
روز بیست و یکم: برای تمام کارها نحس است.
روز بیست و دوم: برای خرید و فروش، دیدار حاکم، سفر و صدقه دادن، روز خوبیست.
روز بیست و سوم: روز خوبی است برای تمام کارها به خصوص ازدواج، تجارت و رفتن به نزد حاکم.
روز بیست و چهارم: روز نحس و شومی است.
روز بیست و پنجم: روز ناپسندی است که باید از تمام کارها دوری جست.
روز بیست و ششم: روز خوبی است به جز برای ازدواج و سفر و در این روز صدقه بدهید که به شما منفعتی می‌رساند.
روز بیست و هفتم: برای گرفتن حوائج، دیدار حاکم و هر کاری نیکو و خوب است.
روز بیست و هشتم: آمیخته و مخلوط است.
روز بیست و نهم: برای هر کاری خوب و پسندیده است ولی برای کاتب و نویسنده روز خوبی نیست و اگر می‌تواند به دنبال کاری نرود و کسی که در این روز مریض شود، سپس به زودی خوب خواهد شد و کسی که به مسافرت رود، مال زیادی نصیبش می‌شود و بر بده‌ای که فرار کرده، باز می‌گردد.

روز سی‌ام: برای هر کاری خوب است از جمله حاجت گرفتن، خرید و فروش، زراعت و ازدواج. و کسی که مریض و شد به سرعت خوب می‌شود و کسی که در این روز متولد شود، انسان بردبار، راستگو،‌ باوفا و مبارکی خواهد بود و کارش بالا می‌گیرد.

عنایت بفرمایید منظور از اول و یا دوم و یا سوم هر ماه از غروب تا غروب فردا محاسبه می شود.