توهم اشرفیت انسان(5)
زیبا آفرین
نکته پنجم-
استناد به آیه شریفه می فرماید که: وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِکَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى وَاسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَافِرِینَ ﴿ بقره آیه 34﴾
و چون فرشتگان را فرمودیم براى آدم سجده کنید پس به جز ابلیس که سر باز زد و کبر ورزید و از کافران شد [همه] به سجده درافتادند.
این که خداوند به فرشتگان فرمود تا آدم را سجده کنند واقعا به معنای اشرفیت انسان است؟ ضمن آن که آدم را فرمود سجده کنند نه انسان را. خود می دانید که انسان اعم از آدم است و ادم یکی از مصادیق انسان.
سجده کردن انسان به معنای برتری انسان از ملائکه شاید باشد ولی به معنای برتری از همه موجودات نیست. ضمن این که خود آیه شریفه دال بر این است که بعضی از فرشتگان برتری انسان را بر خود نپذیرفتند بلکه آن را غیر قابل تحمل هم می دانستند. و شاید در آیه شریفه که می فرماید و یسفک الدماء شاید تفسیر و برداشت فرشتگانی هم چون شیاطین بوده باشد. در هر صورت این آیه دال بر برتری انسان نمی کند. نهایت چیزی که شاید بیان کند برتری انسان بر فرشتگان است. البته این سجده چه بوده است؟ چگونه بوده است؟ آیا سجده بر غیر خداوند معنا می دهد یا نه و... باید مورد برسی قرار بگیرد.
نکته ششم- استدلال شده است به آیه شریفه و نفخت فیه من روحی... فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ ﴿صاد آیه 72﴾
این که می فرماید از روح خودم در آن دمیدم. آیا این آیه به معنای برتری انسان است. چنان که بیان شد ممکن است برتری بر بعضی از موجودات باشد نه همه. ضمنا مگر خداوند دیگر جانداران را از چه روحی آفرید. همه موجودات افاضه فیض وجود رب العالمین است.
نکته هفتم- این که خداوند می فرماید از روح خودم در آن دمیدم این انتساب آیا به معنای برتری انسان بر همه موجودات است؟ فکر نکنم. چنین نخواهد بود. البته ممکن است بخواهد با این تعبیرات انسان را مورد توجه قرار بدهد چنان که در آیات قرآن به سم ستوران و یا به خورشید و نون و قلم و عصر ... سوگند یاد شده است. اینها به معنای حرمت نهادن است نه به معنای برتری بر همه موجودات.
من می خواهم بگویم از آن طرف انسان خیلی هم موجود قابل توجهی نیست. چون از آب گندیده آفریده شده است.
اما نکته هشتم و نهم که گیر ساختاری به استدلال داده اند.
فرموده اند: در قرآن که انسان را فرموده است اشرف مخلوقات است منظور انسان کامل است. نه مطلق انسان.
البته توضیحات بنده در رابطه با انسان بود نه انسان خاص ضمن این که عرض شد اصلا در قرآن تعبیر به اسشرفیت انسان نشده است. نمی دانم این اشرفیت را از کجا آورده اید و چنان که عرض شد تعبیر یهودی ها. پس استدلال اشکالی ندارد ضمن این که بنده استدلال نکردم نظر خودم را عرض کردم و توضیح دادم.
کاش به همان آظیه ای که در گفتگو لااقل اشاره کردم شما استناد می کردید. انی جاعل فی الارض خلیفه...
خداوند می خواهد در زمین خلیفه قرار دهد.
انسان خلیفه خداوند است.
خداوند که بهترین و برترین است پس انسان هم بهترین و برترین است.
به آیه شریفه دقت بفرمایید من می خواهم خلیفه قرار بدهم. حالا چه کسی خلیفه است؟ انسان. اگر من خلیفه خداوند هستم به معنای شریف بودن است یا به معنای اشرف بودن. اولا که واقعا من خودم را خلیفه نمی دانم خداوند می خواهد خلیفه قرار بدهد. نمی دانم که من هم توی لیست معرفی شده توسط خداوند هستم یا نه. به زور که خودم را نمی توانم در لیست قرار بدهم و جزو سر لیست بشوم. ضمن این که گیرم وارد لیست بشوم تازه می شوم شریف. خداوند به من شرافت بخشیده که بنده را به عنوان خلیفه قرار داده است کی گفته که این خلیفه برتر است. اشرف است. ما از شرافت چگونه اشرفیت نتیجه گرفتیم. متاسفانه از این قبیل نتایج فراوان گرفته می شود. از کجا پادشاه آدم محترمی است. فقیه فرد محترمی است. دانشمند فرد محترمی است. شریف است. از کجا ما نتیجه گرفتیم که شاه، فقیه، دانشمند و... اشرف ما انسانها است. از شرافت انسان، اشرفیت در نمی آید. چنان که از عالم بودن اعلمیت ثابت نمی شود. چنان که از خوب بودن بهترین استفاده نمی شود.
ادامه دارد
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
