زیبا آفرین
می خوردن و گرد نیکوان گردیدن
به زانکه بزرق زاهدی ورزیدن
گر عاشق و مست، دوزخی خواهد بود
پس روی بهشت کس نخواهد دیدن
می خوردن که معنای آن روشن است. نیکوان یعنی خوب رویان. زرق به معنای درخشش و تلألؤ است. زرق و برق بیشتر با هم می آید. در جامعه درخششو بازتاب زهد خیلی بیشتر تا سایر نحله ها و فرقه ها است.
فرد اگر شراب بنوشد و دور و بر نیکوصورتی بچرخد و بپلکد به مراتب بهتر از این است که دور و بر زاهدی باشد و بخواهد زیر بلیت و سلطه او برود. در ادامه بیان علت می کند و می گوید: زاهد همه ما را از جهنم و دوزخ می هراساند. اگر عاشق و مست این دو کس جهنمی باشند در نتیجه کسی روی بهشت را نخواهد دید. البته نه بدین معنا است که احدالناسی به بهشت نخواهد رفت. بالاخره صد و بیست و چهارهزار پیامبر بهشتی هستند. اولیا و اوصیا که بهشتی هستند. ولی به تعبیر اصولیها تخصیص اکثر لازم می آید. از هشت میلیارد جمعیت روی زمین اگر قرار باشد حتی یک میلیارد آن بهشتی باشد و مابقی جهنمی این خلاف حکمت خداوند است. کوزه گری که هشت تا کوزه بسازد که هفتای آن بی خاصیت باشد و به دردی نخورد.
