شرح عروه اجتهاد و تقلید 83
زیبا آفرین
مسألة 54): الوکیل فی عمل عن الغیر کإجراء عقد أو إیقاع أو إعطاء خمس أو زکاة أو کفارة أو نحو ذلک یجب أن یعمل بمقتضى الوصی فی مثل ما لو کان وصیا فی استئجار الصلاة عنه یجب أن یکون على وفق فتوى مجتهد المیت.
کسی که وکیل شده است تا کار موکلش را یا شخص دیگری را انجام بدهد؛ هم چون اجرای عقد یا انجام ایقاع و یا پرداخت خمس و یا دادن زکات و یا دادن کفاره روزه و... واجب است که به مانند وصی عمل کند. هم چنان که وصی نسبت به نماز اجاره ای طبق نظر مجتهد وصیت کننده عمل می کند.
مساله کاملا روشن است. و نظر سید صاحب عروه جای سخن دارد.
موکل فردی را وکیل کرده است تا کاری را برای او انجام بدهد. مثلا زنی را عقد کند. و یا همسرش را طلاق بدهد. یا مجموعه کتابهایی را به کتابخانه ملی یا محلی تحویل دهد. یا خمس مالش را به فرد خاصی بدهد و یا...
وکیل باید کار موکل را انجام بدهد و این که چگونه؟ ریز انجام آن دیگر به موکل ربطی ندارد. حتما هنگام عقد رو به قبله بنشیند و یا وضو هم داشته باشد و به عربی حجاز هم تلفظ کند و عقد فارسی را جایز نداند. اینها خیلی به موکل ارتباطی ندارد. موکل می خواهد که عقد صورت بگیرد و طلاق داده شود بقیه امور بر عهده خود وکیل است. صاحب عروه می گوید موکل باید طبق نظر مجتهد موکل عمل کند. دلیلی ندارد که وکیل طبق نظرات مجتهد موکل عمل کند. او وکیل را گرفته تا کارش طبق دستور شرع انجام بگیرد و وکیل هم طبق دستور شرع اقدام می کند. مفهوم وکالت همین است. وقتی که جانب موکل، وکیل شد. وکیل طبق نظر خودش و یا هر کس که خودش صلاح بداند عمل خواهد کرد. مگر این که از قبل موکل شرط و شروطی برای وکیل بگذارد که این تابع شروط در وکالت است. نه مبتنی بر اصل وکالت. البته این مسائل باید در کتاب وکالت مورد بررسی قرار بگیرد با عنایت به قیدی که مرحوم صاحب عروه بیان فرموده است طبق نظر مجتهد موکل، عرض شد که این فرمایش وجه ندارد. وکیل می تواند طبق نظر مجتهد خودش عمل کند. چون همه این مجتهدها ا را به آن سر رهبر است.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
