شرح عروه اجتهاد و تقلید 69
يكشنبه, ۵ بهمن ۱۳۹۹، ۰۹:۲۳ ق.ظ
مسألة 41): إذا علم أن أعماله السابقة کانت مع التقلید، لکن لا یعلم أنها کانت عن تقلید صحیح أم لا، بنى على الصحة.
اگر بداند که اعمالش منطبق بر تقلید بوده؛ ولی نمی داند که تقلیدش درست بوده است یا نه؟ بنا را بر صحت اعمالش بگذارد.
باید اول خود مساله را بتوانیم تصور کنیم؛ تا بعد بتوانیم تصدیق کنیم. مکلف همه اعمالش را انجام داده است و اعمالش منطبق بر تقلید بوده است. ولی الان شک دارد که اعمالش درست است یا نه؟ باید ریشه شک را در آورد که چرا باید شک کند که اعمالش درست است یا نه؟
اگر اعمالش منطبق بر تقلید بوده که اعمالش درست است. شکش بی مورد است. مگر این که بگوییم -طبق مبنای سید- نمی داند که مجتهد اعلمی وجود داشته که باید از او تقلید می کرد که نکرد؟ یا به مجتهد اعلمی باید رجوع می کرد که نکرد؟ یا از مجتهدی که تقلید کرده اصلا مجتهد نبوده بلکه اهل علم بوده است؟ یعنی مشکل در مجتهد بوده که برای این مقلد ایجاد اشکال کرده باشد.
و یا این که نمی داند آن چه که عمل کرده است درست عمل کرده است یا نه؟ شک در خود عمل دارد. درست است که مجتهدش دستور العمل را فرموده است ولی ایشان نمی داند که طبق دستور العمل مجتهد عمل کرده یا نه؟
اصالت الصحه شامل حال وی خواهد شد. چون همه اعمالی که انجام داده الان شک کرده است که آیا طبق فتوا مجتهد عمل شده یا نه؟ چون بعد از اتمام عمل است اصالت الصحه شامل حال او خواهد شد. قاعده اشتغال یقینی برائت یقینی می خواهد مجرایش اینجا نیست. چون فرد عملش را انجام داده است. نمی داند که این عمل صحیح است یا نه. تردید در اصل عمل نیست بلکه تردید در درستی و نادرستی عمل است.
در هر صورت طبق آن چه عرض کردیم چون در عرصه عبادات بوده است و قصد قربت صادر شده است اعمالش تماما درست است. و بر آن اصالت الصحه را هم بیفزایید.
مسألة 42): إذا قلد مجتهدا، ثم شک فی أنه جامع للشرائط أم لا، وجب علیه الفحص.
هرگاه از مجتهدی تقلید کند ولی نداند که جامع الشرایط هست یا نه؟ واجب است که تحقیق کند تا شرایط احراز بشود.
توضیح خاصی ندارد. باید اجتهاد را احراز کنیم. و نیز احراز اجتهاد همراه باشرایط آن است. شرایط تقلید از مجتهد صرف توانایی علمی آن کافی نیست بلکه صرفا لازم است. باید سایر شرایط هم محق شود در مساله 22 به تفصیل بیان گردید.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
اگر بداند که اعمالش منطبق بر تقلید بوده؛ ولی نمی داند که تقلیدش درست بوده است یا نه؟ بنا را بر صحت اعمالش بگذارد.
باید اول خود مساله را بتوانیم تصور کنیم؛ تا بعد بتوانیم تصدیق کنیم. مکلف همه اعمالش را انجام داده است و اعمالش منطبق بر تقلید بوده است. ولی الان شک دارد که اعمالش درست است یا نه؟ باید ریشه شک را در آورد که چرا باید شک کند که اعمالش درست است یا نه؟
اگر اعمالش منطبق بر تقلید بوده که اعمالش درست است. شکش بی مورد است. مگر این که بگوییم -طبق مبنای سید- نمی داند که مجتهد اعلمی وجود داشته که باید از او تقلید می کرد که نکرد؟ یا به مجتهد اعلمی باید رجوع می کرد که نکرد؟ یا از مجتهدی که تقلید کرده اصلا مجتهد نبوده بلکه اهل علم بوده است؟ یعنی مشکل در مجتهد بوده که برای این مقلد ایجاد اشکال کرده باشد.
و یا این که نمی داند آن چه که عمل کرده است درست عمل کرده است یا نه؟ شک در خود عمل دارد. درست است که مجتهدش دستور العمل را فرموده است ولی ایشان نمی داند که طبق دستور العمل مجتهد عمل کرده یا نه؟
اصالت الصحه شامل حال وی خواهد شد. چون همه اعمالی که انجام داده الان شک کرده است که آیا طبق فتوا مجتهد عمل شده یا نه؟ چون بعد از اتمام عمل است اصالت الصحه شامل حال او خواهد شد. قاعده اشتغال یقینی برائت یقینی می خواهد مجرایش اینجا نیست. چون فرد عملش را انجام داده است. نمی داند که این عمل صحیح است یا نه. تردید در اصل عمل نیست بلکه تردید در درستی و نادرستی عمل است.
در هر صورت طبق آن چه عرض کردیم چون در عرصه عبادات بوده است و قصد قربت صادر شده است اعمالش تماما درست است. و بر آن اصالت الصحه را هم بیفزایید.
مسألة 42): إذا قلد مجتهدا، ثم شک فی أنه جامع للشرائط أم لا، وجب علیه الفحص.
هرگاه از مجتهدی تقلید کند ولی نداند که جامع الشرایط هست یا نه؟ واجب است که تحقیق کند تا شرایط احراز بشود.
توضیح خاصی ندارد. باید اجتهاد را احراز کنیم. و نیز احراز اجتهاد همراه باشرایط آن است. شرایط تقلید از مجتهد صرف توانایی علمی آن کافی نیست بلکه صرفا لازم است. باید سایر شرایط هم محق شود در مساله 22 به تفصیل بیان گردید.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
