شرح عروه اجتهاد و تقلید67
پنجشنبه, ۱۳ آذر ۱۳۹۹، ۱۰:۰۴ ق.ظ
زیبا آفرین
مسألة 39): إذا شک فی موت المجتهد، أو فی تبدل رأیه، أو عروض ما یوجب عدم جواز تقلیده، یجوز له البقاء إلى أن یتبین الحال.
هرگاه برای مکلف شک ایجاد بشود که مجتهدش فوت یا رأیش تغییر کرده و یا دچار بیماری شده است و نمی تواند از اوتقلید کند؛ تا زمانی که وضعیت مجتهدش روشن نشده است می تواند برهمان مرجع باقی بماند.
فوت و یا تغییر فتوا روشن است اما عارضی که دیگر نتوان از او تقلید کرد یعنی از دست دادن مشاعر و یا همان عقل یا کبر سن در حد و اندازه ای که دیگر چیزی متوجه نشود. به بیان دیگر زندگی غیر انسانی بلکه گیاهی دارد.
با توجه به فرض مساله، مرحوم سید می فرماید می تواند بر همان مجتهد باقی بماند. بقای بر او جایز است. پس لازمه این جواز این است که می تواند به دیگری هم رجوع کند. یعنی مخیر است بین بقای بر همان مجتهد مشکوک تا وضعیتش روشن شود و معلوم بشود که رایش عوض شده است و یا حال مجتهد بهبود پیدا کرده و فوت کرده است. در صورت اول و سوم مراجعه به مجتهد دیگری بکند. و اگر معلوم شد که رایش عوض شده است سراغ رای جدید برود.
اگر به یاد داشته باشید مفصل عارض شدیم که شخص مجتهد برای ما مهم نیست. چه زنده اش و چه مرده اش. مهم برای ما دستورات شرع است. این مجتهد هم و لو مشاعرش را از دست داده باشد؛ آن دستورات شرعی که قبلا بیان کرده در دسترس ما است و همانها حجت است. اگر رایش تغییر پیدا کرده است، می توانم سراغ رای جدیدش بروم و هم به همان رای قبلی اش اقدام کنم. مهم عمل و صدور قصد امتثال امر مولی در عبادایات است.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
مسألة 39): إذا شک فی موت المجتهد، أو فی تبدل رأیه، أو عروض ما یوجب عدم جواز تقلیده، یجوز له البقاء إلى أن یتبین الحال.
هرگاه برای مکلف شک ایجاد بشود که مجتهدش فوت یا رأیش تغییر کرده و یا دچار بیماری شده است و نمی تواند از اوتقلید کند؛ تا زمانی که وضعیت مجتهدش روشن نشده است می تواند برهمان مرجع باقی بماند.
فوت و یا تغییر فتوا روشن است اما عارضی که دیگر نتوان از او تقلید کرد یعنی از دست دادن مشاعر و یا همان عقل یا کبر سن در حد و اندازه ای که دیگر چیزی متوجه نشود. به بیان دیگر زندگی غیر انسانی بلکه گیاهی دارد.
با توجه به فرض مساله، مرحوم سید می فرماید می تواند بر همان مجتهد باقی بماند. بقای بر او جایز است. پس لازمه این جواز این است که می تواند به دیگری هم رجوع کند. یعنی مخیر است بین بقای بر همان مجتهد مشکوک تا وضعیتش روشن شود و معلوم بشود که رایش عوض شده است و یا حال مجتهد بهبود پیدا کرده و فوت کرده است. در صورت اول و سوم مراجعه به مجتهد دیگری بکند. و اگر معلوم شد که رایش عوض شده است سراغ رای جدید برود.
اگر به یاد داشته باشید مفصل عارض شدیم که شخص مجتهد برای ما مهم نیست. چه زنده اش و چه مرده اش. مهم برای ما دستورات شرع است. این مجتهد هم و لو مشاعرش را از دست داده باشد؛ آن دستورات شرعی که قبلا بیان کرده در دسترس ما است و همانها حجت است. اگر رایش تغییر پیدا کرده است، می توانم سراغ رای جدیدش بروم و هم به همان رای قبلی اش اقدام کنم. مهم عمل و صدور قصد امتثال امر مولی در عبادایات است.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
