شرح عروه اجتهاد و تقلید39
دوشنبه, ۳ آذر ۱۳۹۹، ۱۱:۰۰ ق.ظ
زیبا آفرین
مسألة 18): الأحوط عدم تقلید المفضول، حتى فی المسألة التی توافق فتواه فتوى الأفضل.
احوط تقلید نکردن از مفضول است در برابر فاضل، حتی در مواردی که فتوای هر دو یکی باشد.
اگر دو تا مجتهد بودند که یکی از دیگری برتری های دارد. به گفته امروزی ها یکی از دیگری باسوادتر است. سلطه بیشتری بر ابواب فقهی دارد. مقلد اگر بخواهد سراغ کسی برود که کم سوادتر است به نظر صاحب عروه، این اقدام، اقدام مطلوبی نیست. باید حتما مکلف سراغ فتوای فرد افضل برود نه فاضل.
اگر حتی فتوای هر دو هم یکی باشد باز هم نمی توان سراغ فرد مفضول رفت. بلکه باید سراغ فرد فاضل رفت. نسبت به عملی که دیگران هم همان نظر واحدی دارند باید سراغ مجتهد باسوادتر و فاضلتر رفت.
اجازه بدهید تصویری از دیدگاه صاحب عروه در ذهن بسازیم. در شهر مثلا پنج مجتهد است. یقینا بعضی بر بعضی برتری دارند. همه اینها هم می گویند مثلا نماز جمعه در عصر غیبت حرام است. یا همه هم می گویند تسبیحات اربعه در رکعت سوم و چهارم باید سه بار گفته شود. شما در ترک نماز جمعه و یا در تسبیحات باید تاکید کنید که از کدام مجتهد تقلید کرده و این عمل را انجام می دهید. یعنی در هنگام قصد و نیت هم باید نیت نماز ظهر کرد نه مثلاذعصر و عشا و هم باید قصد قربت کرد و هم قصد وجوب کرد و هم قصد تقلید از زید یا بکر یا عمرو.
در جایی که همه مجتهدین نظر واحدی دارند تاکید بر تعیین و تقلید از شخص معین واقعا چیزی شبیه طنز و شوخی است. این همان بخشهایی است که دین را و شریعت را سخیف و سبک نشان می دهد. این همان نکته ای است که عرض کردم بحث از عمل به شرع نیست بلکه تشخص و تعین زید و بکر و عمرو مهم است. دین اسلام بر خلاف مسیحیت و یهودیت حتی گفته نمی شود آیین محمدی. و ال آن که به دو دین دیگر می گویند دین موسی و دین عیسی و دین یعقوب... به آیین پیامبر ختمی مرتبت که می رسد می گویند اسلام. ولی این آقایان دو باره برمی گردانند به حوزه شخص. چرا باید مجتهد را معین کرد؟ برای نخواندن نماز جمعه که پنج نفرشان نظر واحدی دارند چرا باید یک نفر را حتما مشخص کرد؟ این نظر واقعا جای تامل دارد. چه فرقی می کند وقتی که چند مجتهد نظرات واحدی دارند و نظر مجتهد هم حجت است. خصوصا با مبنای خود این آقایان که اختلاف نظر هم ندارند. و فرق نمی کند که سراغ کدام یک بروند. فرقی بین مفضول و فاضل نخواهد بود. حتی اگر اعلم هم باشد فرقی نخواهد کرد. پنج مجتهد می گویند شراب پاک است. اگر شراب روی دست من ریخت باید بگویم به فتوای آیای زید عمل کردم و الا دست من نجس خواهد بود.
نفس این مساله بیانگر این واقعیت است که عمل به دستور شرع مهم نیست بلکه فردی که شرع را بیان می کند مهم است. به بیان دیگر سید معتقد است مجتهد خودش موضوعیت دارد نه طریقیت. خود مجتهد غایت و هدف است. و حال آن که مجتهد ابزار انتقال پیام و شرع است.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
مسألة 18): الأحوط عدم تقلید المفضول، حتى فی المسألة التی توافق فتواه فتوى الأفضل.
احوط تقلید نکردن از مفضول است در برابر فاضل، حتی در مواردی که فتوای هر دو یکی باشد.
اگر دو تا مجتهد بودند که یکی از دیگری برتری های دارد. به گفته امروزی ها یکی از دیگری باسوادتر است. سلطه بیشتری بر ابواب فقهی دارد. مقلد اگر بخواهد سراغ کسی برود که کم سوادتر است به نظر صاحب عروه، این اقدام، اقدام مطلوبی نیست. باید حتما مکلف سراغ فتوای فرد افضل برود نه فاضل.
اگر حتی فتوای هر دو هم یکی باشد باز هم نمی توان سراغ فرد مفضول رفت. بلکه باید سراغ فرد فاضل رفت. نسبت به عملی که دیگران هم همان نظر واحدی دارند باید سراغ مجتهد باسوادتر و فاضلتر رفت.
اجازه بدهید تصویری از دیدگاه صاحب عروه در ذهن بسازیم. در شهر مثلا پنج مجتهد است. یقینا بعضی بر بعضی برتری دارند. همه اینها هم می گویند مثلا نماز جمعه در عصر غیبت حرام است. یا همه هم می گویند تسبیحات اربعه در رکعت سوم و چهارم باید سه بار گفته شود. شما در ترک نماز جمعه و یا در تسبیحات باید تاکید کنید که از کدام مجتهد تقلید کرده و این عمل را انجام می دهید. یعنی در هنگام قصد و نیت هم باید نیت نماز ظهر کرد نه مثلاذعصر و عشا و هم باید قصد قربت کرد و هم قصد وجوب کرد و هم قصد تقلید از زید یا بکر یا عمرو.
در جایی که همه مجتهدین نظر واحدی دارند تاکید بر تعیین و تقلید از شخص معین واقعا چیزی شبیه طنز و شوخی است. این همان بخشهایی است که دین را و شریعت را سخیف و سبک نشان می دهد. این همان نکته ای است که عرض کردم بحث از عمل به شرع نیست بلکه تشخص و تعین زید و بکر و عمرو مهم است. دین اسلام بر خلاف مسیحیت و یهودیت حتی گفته نمی شود آیین محمدی. و ال آن که به دو دین دیگر می گویند دین موسی و دین عیسی و دین یعقوب... به آیین پیامبر ختمی مرتبت که می رسد می گویند اسلام. ولی این آقایان دو باره برمی گردانند به حوزه شخص. چرا باید مجتهد را معین کرد؟ برای نخواندن نماز جمعه که پنج نفرشان نظر واحدی دارند چرا باید یک نفر را حتما مشخص کرد؟ این نظر واقعا جای تامل دارد. چه فرقی می کند وقتی که چند مجتهد نظرات واحدی دارند و نظر مجتهد هم حجت است. خصوصا با مبنای خود این آقایان که اختلاف نظر هم ندارند. و فرق نمی کند که سراغ کدام یک بروند. فرقی بین مفضول و فاضل نخواهد بود. حتی اگر اعلم هم باشد فرقی نخواهد کرد. پنج مجتهد می گویند شراب پاک است. اگر شراب روی دست من ریخت باید بگویم به فتوای آیای زید عمل کردم و الا دست من نجس خواهد بود.
نفس این مساله بیانگر این واقعیت است که عمل به دستور شرع مهم نیست بلکه فردی که شرع را بیان می کند مهم است. به بیان دیگر سید معتقد است مجتهد خودش موضوعیت دارد نه طریقیت. خود مجتهد غایت و هدف است. و حال آن که مجتهد ابزار انتقال پیام و شرع است.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
