تاخیر یا تاخر فرهنگی
زیبا آفرین
العالم بزمانه لاتهجم علیه اللوابس
ماجرای ال کثیر را شنیده و حتما شاهد تصویری آن بوده اید که منجر به جریمه نقدی و تعلیق از طرف ای اف سی گردید.
بنده هم تایید می کنم طبق گفته ال کثیر قصد توهین نداشته است. و بنده هم احتمال می دهم که ایشان از مفهوم جهانی این نوع رفتار خبر نداشته است. یقینا بی خبری از اصل قانون دلیل بر عدم صدور حکم نخواهد بود.
دقیقا همین رفتار را پیش از این مارادونا، مسی، تبس و حتی تیم بسکتبال اسپانیا داشتند و اخرین آن هم پیش از آل کثیر رفتار سید باقر بازی کن بحرین بود که از چند بازی محروم شد.
اما شگفت انگیزتر واکنشی بود که این حکم در داخل کشور در پی داشت... گویا اصحاب فرهنگ هم به معانی رفتارها بی توجه یا دست کم کم توجه اند. از بس بر ذهن ما القا کرده اند که غرب ال است و بل است ما هم باورمان شده است که ما کشور توسعه یافته و اروپایی ها و امریکایی ها عقب مانده و یا در حال توسعه اند. آنها حِر را از بِر باز نمی شناسند. ما هم هر کار دلمان خواست بکنیم. از واکنش اهل فرهنگ کشور متوجه شدم که ما چقدر تحت فشار رسانه های القایی حرف می زنیم و بیانیه می دهیم و واکنش نشان می دهیم. این ماجرا بنده را به یاد یک خاطره انداخت که سالها قبل در مشهد اتفاق افتاد.
یکی از خلبانهای ایران ایر سالها قبل در خیابان احمد آباد نزدیک میدان تقی آباد تو ترافیک گیر می افتد. در آن گیر و دار یکی از آقایی بزرگ واری می کند و به وی راه می دهد و از دل شلوغی بیرون می روند.
جناب خلبان به عنوان تشکر شصتش را با مشت گره کرده بیرون می آورد و تشکر می کند یعنی کار خیلی پسندیده ای انجام دادید. کارتان خیلی خوب بود...
راننده شتاب می گیرد تا به موقع به فرودگاه برسند و تاخیری صورت نگیرد.
خلبان متوجه می شود که ماشینی بوق می زند. به عقب برمی گردد ماشین همان آقا است که راه داده بود. به راننده اشاره می کند که سرعتش را کم کند.
ماشین از طرف شاگرد نزدیک و نزدیک تر می شود. وی ابتدا ارنحش را می گیرد و حواله نی کند و بعد هم پایش را بالا می آورد و دو دستی ران پایش را محکم می گیرد و به خلبان حواله می دهد.
راننده پا را روی گاز می گذارد تا از معرکه دور بشود.
از راننده می پرسد این چه رفتاری بود؟ چرا این اقا عصبانی بود؟
راننده خنده کنان گفت: او هم به زبان مشهدی خواست از شما تشکر کند. تو مشهد اگر کسی انگشتش را حواله کند پاسخ حواله دادن یا دست تا ارنج است و یا هم پا تا ران است.
خلبان با تعجب از راننده می پرسد مگر شما برای تشکر دست و پایتان را حواله می کنید؟ چقدر جالب. نمی داتستم.
راننده می گوید این کاری که شما کردید تو خلبانها و فرودگاه جا افتاده است ولی تو مشهد به معنای فحش است. ان هم تو مشهدی که هر چیزی را به معنی بر می دارند.
خلبان می گوید: می بینم بچه های مشهد همه اش می گویند بی معنی. یعنی بی معنی بد. و الا بی معنی که نمی شود.
خلبان فوری به راننده می گوید نگهدار و طرف می رسد. خلبان از ماشین پیاده می شود تا معذرت خواهی کند. می بیند که ان اقا با عصبانیت پیاده می شود و چوبی هم در دست دارد...خلبان با خودش فکر می کند الان است که زیر دست و پا له و لورده شود ان هم بر اثر یک سوء تفاهم.
دستهایش را جلو برد که والله من به قصد دعوا نیامده ام... به او نزدیک می شود می گوید چون باید سر ساعت به فرودگاه می رسیدم و شما با بزرگواری به من راه دادید خواستم از شما تشکر کنم که کارتان عالی بود. من خدای ناکرده قصد اهانت نداشتم. ببخشید. این در بین ما خلبانها رایج است. در فرودگاه و داخل پرواز یا می گوییم اوکی و یا همین عمل را انجام می دهیم... خلبان ان اقا را می بوسد و می رود.
معذرت خواهی خلبان کار بسیار پسندیده بود. متوجه شد که طرف مقابل هنوز با این نوع از معاشرت نا اشنا است. معذرت خواست و پرونده را بست و ضمنا فرهنگ سازی هم صورت گرفت. خود معذرت خواهی کردن از این که با زبان رایج خود مردم سخن نگفته و با زبانی خلاف عرف حرف زده که هنوز در بین مردم جاافتاده نیست کار ستودنی است.
وقتی که فیفا رسما اعلان می کند که این رفتار نژادپرستانه است؛ تنها راهش این است که بفرمایید: بله. درست است. ما از فرهنگ جهانی عقب افتاده ایم. انقدر درگیر نان و آب و حداقلهای زندگی خودمان هستیم که رفتارهای جهانی جزو نیازهای پنجم و ششم ما هم محسوب نمی شود.
به نظر من این طوری خیلی بهتر بود. قصد من دفاع از حکم نیست بلکه بیشتر متوجه حرکتهای خودمان و تاثیرات بیرونی آن هستم. ضربه های فراوانی که بر اثر بی توجهی به هنجارهای جهانی ظهور و بروز داده ایم. روایت بالا را با تامل
بیشتر بخوانید.
جمشیدی خراسانی
https://t.me/joinchat/AAAAAEpeRQ8uK71Mwex1Sg
