جمشیدی خراسانی jamshidi khorasani

جهان هستی معما است. کسی تاکنون نتوانسته این معما را حل کند. و حل هم نخواهد شد. این که در باره فلسفه آفرینش موجودات و یا فلسفه آفرینش انسان سخن فراوان گفته می شود همه اینها به تعبیر خیام صرفا حرف است. اسراری است که بعضا خیال می کنند که بدان راه یافته اند. بلی یک سری انسانهای زیرک و با هوشی هستند که به پشت پرده جهان راه پیدا کرده و احتمالا به نکاتی رسیده باشند ولی ما کجا و آنها کجا. ما حتی به داده ها و اطلاعات اینها هم دست پیدا نخواهیم کرد. هرچه هست همینی هست که اطراف ما وجود دارد. دیگر به پشت پرده و پشت سن و جاهای دیگر و عالم دیگر دل نبندید. هرچی که هست با همین ها بسازید. 

گاهی سر زده منزل مادر عیال می رفتیم. برادر خانمها مشغول خوردن بودند. فکر می کردیم هرچی هست همینی است که در سفره موجود است. می دیدیم مادر عیال می رفت و از پشت مشتها چیزهایی استخراج می کرد و می آورد. برادر خانمها هم هاج و واج می ماندند که مامانشان اینها را کجا پنهان کرده بود. و بعد هم ما می شدیم داماد ابریشمی. چون با آمدنمان یک سری چیزها از تو سوراخ و سمبه ها بیرون می آمد. تو منزل خانم خانه قابلمه را می آورد و وسط سفره یا روی میز می گذاشت و می گفت: غذا همین است. خودتان را با همین غذا سیر کنید. یعنی چیز دیگری نیست. هرچه هست همین است. حالا تو زندگی دنیایی هم سوراخ و سمبه ای نیست. پرده و پشت پرده و روی دیوار و پشت دیواری نیست. هرچی هست همینی است که ما شاهد و ناظرش هستیم. بهشت همین جا است. می لعل را بزنید و با همین باده و می بسازید که معلوم نیست پای ما به بهشت برسد یا نرسد. 

دوستان بعضا اصرار دارند که بفرمایند خیام منکر قیامت است. نمی دانم از کجای این شعر انکار قیامت را اثبات می کنند. خب اگر خود شما منکر قیامت هستید و یا منکر خدا این را به پای خیام نگذارید. ایشان می گوید معلوم نیست که به بهشت برسی یا نرسی. نگفته که بهشت نیست. نبودن بهشت غیر از نرسیدن به بهشت است. ممکن است آن قدر نامه اعمال ما بد باشد که اصلا پای ما به بهشت باز نشود. ضمن آن که پیش از این نیز بیان شد که اعتقادات خیام را از رباعیاتش نمی شود استخراج کرد.