جمشیدی خراسانی jamshidi khorasani

صبا به معنای صبح است. در این جا به معنای بر آمدن روز است. همین که روز سر می زند غنچه گل باز می شود. دامن گل چاک شد یعنی دامن گل باز شد. همین که گل باز می شود بلبل طربناک و خوشحال می شود و شروع می کند به خواندن.

با توجه به چنین توصیفی که خیام از سپیده و گل و بلبل و طربناکی بلبل می کند خطاب به من و شما می گوید: در سایه گل بنشینید و قدر این لحظات را بدانید که چه بسیار گل که شکفت و پرپر شد و ریخت و خاک شد. پیش از آن که پرپر بشویم و مرگ سراغ ما بیاید قدر این لحظات را بدانید و در این لحظات هم چون بلبل طربناک و شاد باشید.