رباعی 123
شنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۹، ۱۰:۴۸ ب.ظ
زیبا آفرین
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم
زان پیش که از زمانه تابی بخوریم
کاین چرخ ستیزه روی ناگه روزی
چندان ندهد زمان که آبی بخوریم
معلوم نیست مخاطب خیام چه کسی است. یقینا دوست و رفیقش حسن صباح یا نظام الملک نیست به احتمال زیاد مظورش لاله رخ و سرو بالا و نگار و یار و بتی و حور سرشت و لعبت و نازنین و... می باشد که به بیانها مختلف در رباعیات خیام آمده است. همو که همیشه با شراب و مطرب در برم خیامی حضور دارد. وی را از خواب بیدار می کند تا شراب بنوشد. و می خواهد که بسش از این نخوابد. پیشتر خیام گفته بود که کسی از خواب به جایی نرسد باید برخاست که فرصت برای خوابیدن بعد مردن بسیار است. پیش از آنئ که زمانه طومار زندگی ما را بر پیچد برخیز تا شرابی بنوشیم. زمانه تابی بخورد یعنی زمانه ما را بپیچاند. سرکار بگذارد و یا ما را دچار غم و اندوه کند. این لحظه را بیا تا غنیمت شمریم. در ادامه خیام می گوید: این چرخ روزگار که عقد اخوت با کسی نبسته بلکه ستزه رو و خشونت گرا است که ای چه بسا فرصت نوشیدن یک جرعه آب هم به ما ندهد. برخیز تا پیش از آن که این فرصت از دست برود با هم شرابی بنوشیم.
