جمشیدی خراسانی jamshidi khorasani

خیام بار دیگر به زندگی در دنیا می پردازد و در نکوهش آن داد سخن سر می دهد. دنیا را زندگی همراه با بیداد و ستم می داند. خود زندگی در دنیا بیدادگری است. آن چه در زندگی دنیا بهره ما خواهد شد چیزثی جز باد نیست. باد می کاریم و باد می درویم.

ممکن است گفته شود که شاید بعضی از مرگ دیگران شاد و مسرور شوند. خیام می گوید کسانی می توانند از مرگ دیگری دلشاد شوند که خود در زیر سلطه دست اجل نباشند و بتوانند از دست اجل بگریزند.

سخن باز هم در باره مرگ است و در کنار آن زندگی آکنده از درد و رنج دنیوی.