زیبا آفرین
رباعی 103
ایدل همه اسباب جهان خواسته گیر
باغ طربت به سبزه آراسته گیر
و آنگاه بر آن سبزه شبی چون شبنم
بنشسته و بامداد برخاسته گیر
سخن در زندگی موقتی است. آنان که چنان زندگی می کنند که گویا مرگ سراغ آنها نمی آید و عمر با عافیت از خداوند می خواهند خیام متعرض اینها می شود. گرچه مخاطب اولیه خود خیام است ولی توصیه نبکو و دلنشینی با دوستان و پیروان است. خیام می گوید گیرم که همه آن چه خ.واسته ای در اختیار تو قرار بگیرد و همه آن چه که می خواهی ابزار و وسائلش فراهم باشد و در دسترس تو باشد بعد چه خواهد شد. فرض کن که همه خواسته هایت محقق شد. و در باغ و بوستان سبز و خرمی ماوی گزیده ای و ده ها نوکر و کلفت به خدمت تو مشغول باشند آخرش که چه؟ این سبزه که در باغ و بوستان خود می بینی، خودت شاهد هستی که شب، شبنم روی گلبرگها می نشیند و هنوز روز نشده بخار می شود و از بین می رود. این زندگی کوتاه و زودگذر، ارزش آن را ندارد که بر چگونگی آن درنگ روا بدارید. خوش باشید و خوش بگذرانید.
